اظهار معجزه  پیغمبر علیه السلام به سخن آمدن سنگریزه

در دست ابو جهل و گواهی دادن برسالت آنحضرت

 

         سنگها اندر کف بو جهل بود                 گفت ای احمد بگو این چیست زود

 

          گر رسولی چیست در مشتم نهان؟            چون خبر داری ز راز آسمان؟

 

          گفت چون خواهی بگویم کان چهاست         یا بگویند آن که ما حقیم و راست

 

         گفت بو جهل آن دوم نادرتر است              گفت آری حق از این قادرتر است

 

          گفت شش پاره حجر در دست توست          بشنو از هر یک تو تسبیحی درست *

 

          از میان مشت او هر پاره سنگ                   در شهادت گفتن آمد بی درنگ

 

          لا إِلهَ گفت و إِلا اللَّهُ گفت                      گوهر احمد رسول اللَّه سفت

 

          چون شنید از سنگها بو جهل این                 زد ز خشم آن سنگها را بر زمین

 

          گفت نبود مثل تو ساحر دگر                     ساحران را سر توئی و تاج سر

 

       چون بدید آن معجزه بوجهل تفت                  گشت در خشم و بسوی خانه رفت *

 

       ره گرفت و رفت از پیش رسول                    اوفتاد اندر چَه، آن زشت جهول *

 

       معجزه او دید و شد بدبخت زفت                  سوی کفر و زندقه سر تیز رفت *

 

       خاک بر فرقش که بُد کور و لعین                چشم او ابلیس آمد خاک بین

 

       این سخن را نیست پایان ای عمو                   قصه آن پیر چنگی باز گو

 

       باز گرد و حال مطرب گوش دار                     ز آنکه عاجز گشت مطرب ز انتظار