خدایا ....
خدایا!
چه تنگ و تیره و تاریک است، راهی که دلالت تو در آن نیست
و چه روشن و حقیقت نما و منیر، راهی که هدایت تو در آن است
خدایا!
تشنگی عمیق من و باران مداوم و بی حد و حصر تو
مرا از اقامت در زیر خیمه ی شکرت بازداشته است
و دست یاری هر لحظه ی تو
در نشیب و فراز صخره های صعب زندگی
مرا از اندیشه ی پرتگاه های ناسپاسی واگذاشته است...
***
الهی!
از خود ناامیدم، از رحمت خود امیدوارم کن
از خود ناامیدم، از رحمت خود امیدوارم کن
***
الهی!
اگر چه گناهکارم، جز تو کسی ندارم، به دیگری مسپارم
اگر چه گناهکارم، جز تو کسی ندارم، به دیگری مسپارم
***
خدایا!
در جاده ای که نسیم عنایت تو نمی وزد و ماهتاب رحمت تو نمی تابد
کدام دل، راه به حقیقت تو می برد؟
...
...
+ نوشته شده در پنجشنبه سوم اسفند ۱۳۹۱ ساعت 15:20 توسط khorshid sharifi
|